Na godišnjicu smrti vođe komunističke Jugoslavije Josipa Broza Tita (1892-1980) juče je njegov grob u Muzeju 25. maj u Beogradu posjetilo i ostavilo vijence i cvijeće oko 500 ljudi iz svih krajeva bivše zajedničke države.

Predstavnica muzeja Svetlana Ognjanović izjavila je da je do popodneva ukupno 3.000 ljudi posjetilo Titov grob, računajući one koji su poštu komunističkom vođi odali tokom vikenda.

Posjeta grobu bivšeg predsjednika Jugoslavije za njegove poštovaoce iz svih nekadašnjih jugoslovenskih republika, prilika je za podsjećanje na, uvjereni su, najsrećniji period njihovog života ali i za kritiku svih koji su došli poslije Tita. Ispred muzeja tokom dana primijećeni su autobusi sa registracijama Zagreba, Varaždina i Rijeke, iz Makedonije, a iz Bosne i Hercegovine iz Velike Kladuše i Kladnja.

Članovi Udruženja "Josip Broz Tito-Živinice" iz kladanjske opštine, opremljeni velikim Titovim slikama, rekli su da ostaju u Beogradu do 15.05, kada je Tito preminuo.

Ispred muzeja juče su se tiskali brojni prodavci knjiga i suvenira posvećenih Titu i SFRJ, pa su se tako mogle kupiti jugoslovenske zastave s petokrakom za 1.200 i 1.500 dinara, stare dinarske novčanice s Titovim likom, dok su monografije poput "Tito, život i rad" dostizale cijenu i do 10.000 dinara.

Josip Broz Tito, doživotni predsjednik Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, umro je 4. maja prije 29 godina u Ljubljani, a njegovi posmrtni ostaci čuvaju se u Kući cvijeća, u Beogradu.

Tito je rođen u Kumrovcu 1892. godine, a tačan datum njegovog rođenja nije poznat, mada je rođendanom smatran 25. maj, što je proslavljano godinama štafetom mladosti i velikim sletom.

Kao austrougarski kaplar učestvovao je u Prvom svjetskom ratu, između ostalog i u borbama protiv srpske vojske. Ranjen je i zarobljen u Rusiji 1915. godine, poslije čega je pobjegao iz zarobljeništva i učestvovao u Oktobarskoj revoluciji. U Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca se vratio krajem oktobra 1920. godine, kada je postao član Komunističke partije, a 1937. godine njen generalni sekretar, voljom Staljina, poslije smjenjivanja i strijeljanja Milana Gorkića. Radio je 1936. i 1937. godine u Kominterni, u Moskvi, u vrijeme kada je likvidiran znatan broj jugoslovenskih komunističkih prvaka. Kao vođa KPJ predvodio je u Drugom svjetskom ratu Partizanski pokret (Narodnooslobodilačka vojska).

Iz rata je izašao kao legendarni vođa. Osim borbe protiv okupatora jedinice pod njegovom komandom sprovele su komunističku revoluciju - tokom i nakon rata. U zanosu "revolucionarne pravde" nestale su desetine hiljada nekomunista pod maskom "borbe protiv saradnika okupatora", čime je nepovratno uništen čitav građanski sloj.

Odbio je Staljinov pritisak 1948. godine i rezoluciju Informbiroa nakon čega je decenijama dobijao značajnu finansijsku i vojnu podršku SAD.

Rezoluciju Informbiroa iskoristio je za masovni obračun sa "informbiroovcima" i "staljinistima" ali i drugim političkim protivnicima.

Simbol terora i obračuna s neistomišljenicima iz tog perioda je zloglasni zatvor na Golom otoku.

Broz je jedan od osnivača Pokreta nesvrstanih, što je u tadašnjim međunarodnim okolnostima imalo veliki značaj. U unutrašnjoj politici ostavio je ustrojstvo koje je na kraju dovelo do raspada Jugoslavije.

Josip Broz sahranjen je 8. maja 1980. godine u Beogradu, a na njegovoj sahrani bilo je prisutno 209 delegacija iz 127 država svijeta.